- tündməzac
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
tündməzac
Смотреть что такое "tündməzac" в других словарях:
tündməzac — <fars. tünd və ər. məzac> bax tündxasiyyət(li). Məşədi Qulam ev daxilində çox tündməzac idi. T. Ş. S.. Çünki Çərkəz həddindən artıq zarafatcıl, aşıq isə tündməzac idi. İ. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bədməzac — sif. <fars. bəd və ər. mizac> Pisxasiyyətli, ağırxasiyyətli, tündməzac, yolagetməz, qılıqsız, rəftarsız. Bədməzac adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xarməzac — f. və ə. tündməzac, adamsancan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tündxasiyyət(li)lik — is. Tündməzac adamın xasiyyəti; tez özündən çıxma, coşma; tündməzaclıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağbirçək — 1. sif. Saçı ağarmış yaşlı, qoca, hörmətli (qadın haqqında). <Fatma xanım:> Məni bu ağbirçək vaxtımda oğru eyləyir. N. V.. Bir az sonra Vaqifin evində olan ağbirçək qadın . . çıxdı. Ç.. Gözündə kainat başqadır bütün; Gənclikdən zövq alır… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boyunduruqlu — sif. 1. Boynunda boyunduruq olan, qoşulmuş. Boyunduruqlu kəlləri kənarda qoyan adamlar tündməzac qocaya baxıb gülüşdü. S. R.. 2. məc. Əsir, məhkum, ixtiyarsız; boyunduruq altında olan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tünd — sif. <fars.> 1. Rəngi açıq olmayan, qaraya yaxın olan, tutqun. Tünd paltar. Tünd rəng. // Qəliz, kəsif, tərkibində çoxlu miqdarda həll olmuş maddələr olan. Tünd qəhvə. Tünd məhlul. – Qüdrət xörəyini həris bir iştaha ilə cəld yeyib, üstündən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tündxasiyyət(li) — sif. Tez hirslənən, tez özündən çıxan, tez coşan, tündməzac. <Sultan:> . . Mən rayona qayıdanda birinci işim bu oldu ki, ətrafıma özüm kimi tündxasiyyət adamları yığdım. İ. Hüseynov. Əvvəllərdə də elə bir az tündxasiyyət olan Mahmud axır… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
